Бул вампирлер кайра тирилген өлгөндөр деп эсептелет, түнкүсүн мүрзөдөн чыгып, уктап жаткан адамдардын канын ичишет, жана суицидден мөөнөтүнөн мурда өлгөндөр, кылмыштын курмандыктары, ошондой эле кылмышкерлердин өздөрү вампирге айланат деп ойлойбуз. Көркөм китептерде жана архивдик документтерде вампирлер териси кубарган, азуу тиштери чыгып кеткен, чоң тырмактары жана көздөрүндө агрессия бар жандыктар катары сүрөттөлөт. Адамзат ар кандай жандыктар менен күрөшүүнүн ар кандай жолдорун ойлоп тапкан: ыйык суу, аспен казыгы, сарымсак, күмүш октор. Көптөгөн уламыштар бул ыкмалардын эффективдүүлүгүн тастыктайт, бирок вампирлердин пайда болушу тууралуу окуялар биздин азыркы дүйнөдө деле уланып келет. Акыркы учурлардын бири Москвада Хрущевдун Кузьминкидеги кичинекей имаратында болгон. Полицияга кошуналардан арыз түштү, күн сайын кечинде батирлердин биринде ымыркай ыйлайт, эшиктин коңгуроосуна эч ким жооп бербейт. Ошол эле учурда, кошуналар батирде дайыма жалгыз бой эркек жашаарын айтышкан, алар аялын да, балдарын да көргөн эмес. Полиция эшикти сындырып, батирге киргенде, көргөндөрүнөн үрөйү учкан: бөлмө ортосунда эркек киши отурду, жанында аял жатты жана ымыркайдын кансыз, чагылган денеси. Аял жаңы төрөлгөн ымыркайдын энеси болгон. Ал жашоого краажаты калбай калып, баланы убада кылган кичинекей акчага ушул кишинин багуусуна берүүгө макул болгон. Жалгыз шарты-бала кишинин жанында төрөшү керек эле. Батирдин ээси мындай мүмкүнчүлүктү бир нече жыл күткөнүн - өлбөстүккө ээ болуу үчүн баланын канын белгилүү бир саатта жана белгилүү бир убакта ичкенин айтты. Аял асырап алган кишини ниетин билбегенин айткан. Бирок экспертиза ал да наристенин канын ичкенин көрсөткөн. Балкондон тинтүү учурунда адамдын бир нече скелеттеринин сөөктөрү табылган. Вампир табылга боюнча комментарий берүүдөн баш тартты. Тергөөчүлөр үчүн ымыркайга эмне үчүн аңчылык кылганы табышмак бойдон калган. Кылмышкер психикалык жактан нормалдуу адамдай таасир калтырды, суроолорго адекваттуу жооп берди, сыртынан орто жаштагы жөнөкөй кишиден эч кандай айырмасы жок. Бирок жашоодогу баалуулуктар жана максаттары коомдун нормасына таптакыр дал келген жок. Болжол менен отуз жыл мурун, медициналык басылмалар биринчи жолу порфирия деп аталган сейрек кездешүүчү жана кызыктай оору - вампирдин оорусу тууралуу кабарлашкан. Бул эритроциттер туура синтезделбеген боордун генетикалык оорусу. Бул оорудан эки жүз миңден бир адам жабыркайт деп ишенишет. Эгерде оору ата-энелердин биринде табылса, анда жыйырма беш пайызда бала да аны менен ооруйт. Бул оору инцесттен улам келип чыгары белгилүү болду. Оорулуунун кубарган, дээрлик тунук териси, чарчаган көрүнүшү, дайыма алсыздыгы бар. Убакыттын өтүшү менен тери ичке болуп, күндүн нуруна туруштук бере албайт - жаракалар, жарылуулар, начар айыгып, орой тырыктарды калтырат. Андыктан вампирлер көчөдө караңгыда гана пайда болот. Оорунун кийинки стадиясында тиштерде порфириндин чөкмөлөрү пайда болот, алар кызыл же кызыл -күрөң болуп калат, кескичтери ачык болот, эриндери кургап кетет - азуу тиштери чыгып арсайып калат. Гендик өзгөрүүлөрдүн натыйжасында бүт денеде чачтын өсүшү күчөйт. Порфирия менен ооругандарга таптакыр сарымсак каршы көрсөтмө, анткени ал чыгарган сульфан кислотасы оорудан улам келтирилген зыянды көбөйтөт. Учурда гемоглобиндин жетишсиздигин ийненин жардамы менен толтурууга болот. Аныкталган бейтаптар атайын эсепке алынып, адистердин көзөмөлүндө турушат. Байыркы убакта, кыязы, дарыгерлер бейтаптарына жок болгон компонентти толтуруу үчүн жаныбарлардын жаңы канын ичүүнү сунушташкан. Белгилер бардык вампир легендаларында реалдуу негиз бар экенин көрсөтүп турат. Порфирия болжол менен миң жыл мурун Трансильваниядагы чакан айылдарда кеңири таралган деп ишенишет, ал жерде инцест кеңири тараган. Иммунитети начарлап, кычкылтекти камтыган компоненттердин жоктугунан порфирия менен ооругандар да каталепсияга кабылышкан. Бул нерв системасынын бузулушу, бардык маанилүү функцияларды жайлатат. Булчуңдар алсырайт, адам ооруну, муздактыкты, ысыкты сезбейт. Ал баарын уга алат, бирок кыймылдай албайт. Дем алуусу тамыр кагуусу басаңдайт, аны өлүм менен адаштырып алышат. Бул абал бир нече күнгө чейин созулушу мүмкүн. Байыркы убакта каталептиктер тирүүлөй көмүлгөн. Ойгонгондо бейтап мүрзөдөн чыгууга аракет кылган. Андыктан болжолдуу вампирлерди эксгумациялоодо калдыктар капталынан бурулуп, табыттын капкактары чийилген. Ушундан улам, маркумдун түнкү жоруктары тууралуу шектенүүлөр пайда болушу мүмкүн. Эксгумация учурунда сөөктөр таптакыр табылбаган учурлар гана сыр бойдон калууда.